Extravagancias

1. José María Aznar. O ínclito ex-presidente español falante de catalán na intimidade e a súa fundación extremista volven sacar a lingua a pacer. Desta volta, atacan ao galego e á súa normalización social, calificando este proceso de "extravagancia" que inmola os dereitos individuais, a política cultural e a educación. Despois das súas apostas polo negacionismo do cambio climático, a súa teimosa defensa da guerra de Irak (en base á mentira das armas de destrucción masiva) e o seu españolismo esencialista, xa nada do vallisoletano nos sorprende.

2. O bloqueo estadounidense a Cuba. Na época da éxtase neocon e o fanatismo relixioso de Bush non cabía esperanza algunha de que os EE.UU. revisasen a súa posición, por moito que a propia ONU pedise en reiteradas ocasións o remate do embargo, que intelectuais de todo o mundo promovesen iniciativas en contra do mesmo ou que altos dirixentes militares dos propios Estados Unidos recoñecesen o seu fracaso por mor do -aínda a pesar de todos os seus problemas internos- moi importante apoio que a poboación cubana outorgaba á súa Revolución. Na época Obama semellan abrirse escenarios novos para rematar co último vestixio da Guerra fría e normalizar as relacións entre ambos países.

3. Animal +. Feliz, esta anomalía. Saíu do prelo o número 19 da revista máis guadiánica, imprevisíbel e caótica do panorama editorial galego. Neste novo paso adiante agasállanos co Discurso contra a servidume voluntaria de Étienne de la Boétie, unha análise dos porqués e comos da construción e difusión popular do romance do comandante Moreno, un achegamento á poesía de Safo de Lesbos e un paseo literario polas paredes das rúas de Tomar. Porque "a felicidade de amanhá nao compensa a tristeza de hoje", Animal segue apostando por facer e difundir cultura para todas as especies.